Δύο εφευρέτες μετέτρεψαν ένα αποτυχημένο πείραμα σε ένα ακαταμάχητα προϊόν που έφερε επανάσταση στις αποστολές προϊόντων
Όταν ένας πολύ νεαρός Χάουαρντ Φίλντινγκ πήρε στα χέρια του προσεκτικά την ασυνήθιστη εφεύρεση του πατέρα του, δεν είχε ιδέα ότι η επόμενη του κίνηση του θα ήταν τόσο σημαντική. Στα χέρια του βρισκόταν ένα πλαστικό φύλλο με εξογκώματα γεμάτα αέρα. Καθώς έβαζε τα δάχτυλά του στο υλικό με την αστεία αίσθηση, δεν μπόρεσε να αντισταθεί στον πειρασμό: άρχισε να σκάει τις φυσαλίδες -όπως ακριβώς κάνει από τότε μεγάλο μέρος του υπόλοιπου κόσμου.
Και έτσι ο Fielding, ο οποίος ήταν περίπου 5 ετών εκείνη την εποχή, έγινε ο πρώτος άνθρωπος -που για πλάκα- έσκασε το Bubble Wrap. Η εφεύρεση έφερε επανάσταση στις αποστολές προϊόντων και έκανε δυνατή την εποχή του ηλεκτρονικού εμπορίου, προστατεύοντας δισεκατομμύρια προϊόντα που αποστέλλονται σε όλο τον κόσμο κάθε χρόνο.
«Θυμάμαι ότι το κοιτούσα και το ένστικτό μου ήταν να το πατήσω», λέει ο Fielding. «Λέω ότι είμαι ο πρώτος που έσκασε το Bubble Wrap, αλλά είμαι σίγουρος ότι δεν είναι αλήθεια. Οι ενήλικες στην εταιρεία του πατέρα μου πιθανότατα το έκαναν για τη διασφάλιση της ποιότητας. Αλλά μάλλον ήμουν το πρώτο παιδί».
Προσθέτει με ένα γέλιο, «Ήταν πραγματικά διασκεδαστικό όταν έσκαγε. Οι φυσαλίδες ήταν πολύ μεγαλύτερες τότε, έτσι έκαναν έναν δυνατό θόρυβο».
Ο πατέρας του Fielding, Alfred, ήταν συν-εφευρέτης του Bubble Wrap με τον επιχειρηματικό του συνεργάτη Marc Chavannes, έναν Ελβετό χημικό. Προσπαθούσαν να δημιουργήσουν μια ανάγλυφη ταπετσαρία το 1957 που θα άρεσε στην ανερχόμενη γενιά Beat. Έβαλαν δύο κομμάτια πλαστικής κουρτίνας μπάνιου μέσα από ένα μηχάνημα στεγανοποίησης με θερμότητα, αλλά απογοητεύτηκαν -στην αρχή- από τα αποτελέσματα: ένα φύλλο μεμβράνης με παγιδευμένες φυσαλίδες αέρα.
Ωστόσο, οι εφευρέτες δεν απέρριψαν εντελώς την αποτυχία τους. Τους χορηγήθηκε το πρώτο από τα πολλά διπλώματα ευρεσιτεχνίας για το υλικό, και στη συνέχεια άρχισαν να σκέφτονται χρήσεις: περισσότερες από 400, στην πραγματικότητα. Η πρώτη -η μόνωση θερμοκηπίου- εγκρίθηκε, αλλά τελικά ήταν τόσο επιτυχημένη όσο η ανάγλυφη ταπετσαρία. Το προϊόν δοκιμάστηκε πραγματικά σε θερμοκήπια, αλλά αποδείχθηκε αναποτελεσματικό.
“Method for Making Laminated Cushioning Material,” patented July 28, 1964 U.S. Pat. No. 3,142,599
Για να συνεχίσουν να αναπτύσσουν το ασυνήθιστο προϊόν τους, το οποίο ονομαζόταν Bubble Wrap, οι Fielding και Chavannes ίδρυσαν τη Sealed Air Corp. το 1960. Μόλις αποφάσισαν τον επόμενο χρόνο να το χρησιμοποιήσουν ως υλικό συσκευασίας, ήρθε η επιτυχία. Η IBM είχε παρουσιάσει πρόσφατα τη μονάδα 1401 -που θεωρείται το Model-T της βιομηχανίας υπολογιστών- και χρειαζόταν έναν τρόπο προστασίας της ευαίσθητης συσκευής κατά τη μεταφορά. Τα υπόλοιπα, όπως λένε, είναι ιστορία.
«Ήταν η απάντηση στα προβλήματα της IBM», λέει ο Chad Stephens, αντιπρόεδρος καινοτομίας και ανάπτυξης για το τμήμα φροντίδας προϊόντων της Sealed Air. «Μπορούσαν να στείλουν τους υπολογιστές τους χωρίς ζημιά. Αυτό άνοιξε την πόρτα σε πολλές άλλες επιχειρήσεις να αρχίσουν να χρησιμοποιούν το Bubble Wrap».
Οι μικρές εταιρείες συσκευασίας αγκάλιασαν γρήγορα τη νέα τεχνολογία. Για αυτούς, το Bubble Wrap ήταν θεϊκό δώρο. Παλαιότερα, ο καλύτερος τρόπος για να προστατευτεί ένα αντικείμενο κατά τη διάρκεια της αποστολής ήταν να το περιβάλλουν με χαρτί εφημερίδων τσαλακωμένο σε μπαλάκια. Ήταν κακή λύση, αφού το μελάνι από τις παλιές εφημερίδες τρίβονταν συχνά στο προϊόν και σε όσους το χειρίζονταν. Επιπλέον, δεν πρόσφερε ιδιαίτερη προστασία.
Η Sealed Air άρχισε να αναπτύσσεται καθώς το Bubble Wrap έγινε δημοφιλές. Το προϊόν εξελίχθηκε σε διαφορετικά σχήματα, μεγέθη, αντοχές και πάχη για εκτεταμένες χρήσεις: μεγάλες και μικρές φυσαλίδες, φαρδιά και κοντά φύλλα, μεγάλα και μικρά ρολά. Όλο αυτό το διάστημα περισσότεροι άνθρωποι ανακάλυπταν τη χαρά του να σκάνε αυτές τις γεμάτες αέρα φυσαλίδες (ακόμη και ο Stephens παραδέχεται ότι είναι «ανακουφιστικό για το άγχος»).
Ωστόσο, η εταιρεία δεν έβγαζε κέρδη. Τότε ήταν που ο T.J. Ο Dermot Dunphy έγινε Διευθύνων Σύμβουλος το 1971. Βοήθησε να αυξηθούν οι ετήσιες πωλήσεις από 5 εκατομμύρια δολάρια τον πρώτο χρόνο του σε 3 δισεκατομμύρια δολάρια το 2000 όταν έφυγε από την εταιρεία.
«Ο Marc Chavannes ήταν οραματιστής και ο Al Fielding ήταν μηχανικός πρώτης κατηγορίας», λέει ο Dunphy, ο οποίος στα 86 του χρόνια εργάζεται ακόμα καθημερινά στην εταιρεία επενδύσεων και διαχείρισης ιδιωτικών κεφαλαίων του, Kildare Enterprises. «Αλλά κανένας από τους δύο δεν ήθελε να διευθύνει την εταιρεία. Ήθελαν απλώς να δουλέψουν στις εφευρέσεις τους».
Ως επιχειρηματίας με εκπαίδευση, ο Dunphy βοήθησε τη Sealed Air να σταθεροποιήσει τη λειτουργία της και να επεκτείνει τη γκάμα των προϊόντων της. Τα προϊόντα απευθυνόταν πλέον ακόμη στη βιομηχανία των πισίνων. Για αρκετά χρόνια, τα καλύμματα πισίνας Bubble Wrap ήταν εξαιρετικά δημοφιλή. Με μεγάλες φυσαλίδες αέρα, τα καλύμματα βοηθούσαν στην παγίδευση των ηλιακών ακτίνων και στη διατήρηση της θερμότητας, έτσι το νερό της πισίνας παρέμενε ζεστό, αν και αυτές οι φυσαλίδες δεν μπορούσαν να σκάσουν. Η εταιρεία πούλησε τελικά τη γραμμή.
Η Barbara Hampton, η σύζυγος του Howard Fielding, η οποία συμπωματικά είναι ειδικός στις πληροφορίες διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας, σπεύδει να επισημάνει πώς οι πατέντες επέτρεψαν στον πεθερό της και στον σύντροφό του να κάνουν αυτό που έκαναν. Συνολικά, τους χορηγήθηκαν έξι διπλώματα ευρεσιτεχνίας για το Bubble Wrap, τα περισσότερα από τα οποία αφορούσαν τη διαδικασία παραγωγής και τον σχετικό εξοπλισμό. Στην πραγματικότητα, ο Marc Chavannes έλαβε δύο προηγούμενα διπλώματα ευρεσιτεχνίας για θερμοπλαστικό φιλμ, αλλά πιθανότατα δεν είχε στο μυαλό του φουσκωτές φυσαλίδες όταν το έκανε. «Ένα δίπλωμα ευρεσιτεχνίας παρέχει σε ένα δημιουργικό άτομο την ευκαιρία να καρπωθεί τις ανταμοιβές των ιδεών του», λέει η Hampton.
Σήμερα, η Sealed Air είναι μια εταιρεία του Fortune 500 με πωλήσεις 4,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων το 2017 και 15.000 υπαλλήλους που εξυπηρετούν πελάτες σε 122 χώρες. Αρχικά βρισκόταν στο Νιου Τζέρσεϊ, αλλά η επιχείρηση μετέφερε την παγκόσμια έδρα της στη Βόρεια Καρολίνα το 2016. Παράγει και πουλά πολλά προϊόντα, συμπεριλαμβανομένου του Cryovac, ενός λεπτού πλαστικού που συρρικνώνεται γύρω από τρόφιμα και άλλα είδη. Η Sealed Air προσφέρει ακόμη και περιτύλιγμα φυσαλίδων που είναι ξεφούσκωτες, το οποίο είναι λιγότερο ακριβό για αποστολή στους πελάτες.
«Είναι μια φουσκωτή έκδοση», λέει ο Stephens. «Αντί για μεγάλα ρολά αέρα, πουλάμε ρολά από σφιχτά τυλιγμένο φιλμ και η συμβατή μηχανή, προσθέτει αέρα όταν χρειάζεται. Είναι πολύ πιο αποτελεσματικό».
